''MOJE PIERWSZE ŻYCZENIE - ŻEBYŚ ZOSTAŁA''

Vancouver 28.09.2013

Wizytę u neurologa miałam w piątek 13 września. Przyjął mnie młody przystojny lekarz. Gdybym go zobaczyła np. na ulicy, nie spodziewałabym się czegoś takiego, a mianowicie... jest Mulatem, ale rozmawiał ze mną i Mamą po rosyjsku bez najmniejszego akcentu. Kiedy dowiedział od nas o moim życiu i o aktywności, powiedział, że nigdy nie wypisywał zaświadczeń dla imigrantów, ale postara się napisać jak najlepiej. Z tego, co napisał, dla nas właściwie tylko ostatni akapit jest najważniejszy: ''Olesia Kornienko is a patient with cerebral palsy, who has no active progressive nieurological condition. She does no require a close medical observation and is likely to maintain unaided stable level of function.''

Tego dnia była nasza z Andy'm mała ''rocznica'', bo 13 września 2012 spotkaliśmy się po raz pierwszy, 20 go. mieliśmy pierwszy trening. Z tej okazji w nocy z 12 na 13 wysłałam małą niespodziankę – kilka przetłumaczonych przez znajomych notatek z bloga. Oto one http://podzlotymiklonami.blogspot.ca/2012/09/powrot-na-parkiet.html

http://podzlotymiklonami.blogspot.ca/2012/09/pierwszy-trening.html

http://podzlotymiklonami2.blogspot.ca/2013/07/dzieje-sie.html

http://podzlotymiklonami2.blogspot.ca/2013/07/kolejny-krok-do-marzenia.html

Po powrocie od neurologa czekał na mnie mail od Andy'ego: ''Droga Lesia, twój pamiętnik jest bardzo fascynujący. Dziękuję, że podzieliłaś się nim ze mną. To był bardzo satysfakcjonujący rok dla mnie, ponieważ byłem w stanie czegoś cię nauczyć. Moim pierwszym życzeniem jest, żebyś mogla zostać w Kanadzie''.

Dobroć i hojność mojego trenera nie przestają zadziwiać. Po wypadku, prawie co tydzień prosił mnie pokazać, jak się goi rana na głowie. A niedawno napisał, że dostaniemy z Mamą zaproszenia na The Grand Ballroom Farewell Gala http://www.grandballroom.com/the-grand-ballroom-farewell-gala/ czyli na uroczyste zamknięcie studia. Bilety na tą imprezę sporo kosztują. Nie było by nas stać.

A oto nasz taneczny plan na koncowke tego roku i na cały przyszły.

Ostatni w historii Grand Ball 2013 http://www.grandballroom.com/grand-ball/

March - Vancouver Open in Sheraton Wall Centre - http://vancouveropen.net/

May - The Island Fantasy Ball in Nanaimo - http://www.islandfantasyball.com/

June - Dance Pacifica in Victoria - http://www.vbds.org/

August - Seattle Star Ball in Seattle - http://www.dancesportseattle.com/starball/index.htm

October - Rocky Mountain Grand Prix in Calgary - http://www.dancesportgrandprix.com/

November - SnowBall Classic in Vancouver - http://www.snowballclassic.com/

Z wyjątkiem pierwszego i ostatniego, reszta wiąże się z kosztami podróży i zakwaterowania. Czyli trzeba szukać pieniędzy. A bez statusu sponsorów się nie znajdzie.

Andy i ja - opinie Włochów na Facebooku

https://www.facebook.com/BalliDiCoppia 

FESTIWAL

Film o nas z Mamą będzie na festiwalu poświęconym prawom człowieka w Albanii. 

Life locked in a Suitcase | IHRFFA | International Human Rights Festival Albania

TRZECI LIST POPIERAJĄCY

September 16, 2013

TO WHOM IT MAY CONCERN

I, Anya Klimova-Preston, am a professional ballroom and latin dance coach and have been training dancers of different ages and levels for 20 years. I am an international adjudicator, representing the United States of America at the World DanceSport Championships.

The first time I saw Olesia Kornienko’s performance was at the prestigious International Canadian Dance Championships, the Grand Ball, in November 2012. From my experience judging the European Championships, I am familiar with the high level required of dance athletes in European Wheelchair Dance Sport, which is a member of the International Paralympic Committee. At the Grand Ball, I was impressed with Olesia’s dance abilities and skills. I reflected my appreciation in the professional notes, awarding her a well-deserved First Place. Since then, I have judged Olesia Kornienko’s performances at numerous Dance Sport events in Canada, following her progress in training and development as an active, diverse and passionate dancer. 

Olesia has gained her extensive performing and competitive experience over years of training and competitive dancing in Poland and Canada. Her excellent social skills and fluency in English, Polish and Russian languages make her a true ambassador of dance. Olesia actively shares her secrets of success and love for dance with the Canadian Wheelchair community.  She organizes multiple workshops, lectures and demonstrations in the area of British Columbia. These efforts find complete and solid support from the Canadian Dance Sport Community, especially from her coach Andy Wong and the dance professionals of British Columbia.

Around the World, Wheelchair Dance Sport is organized, established and promoted due to the tireless efforts of wheelchair dancers who learned to appreciate and clearly see the benefits of dance in their lives. Olesia Kornienko possesses an amazing hunger for learning, an ability to collaborate and a zest to achieve in life. Her personality makes her an outstanding example of mental, physical and spiritual beauty developed and supported by the art of dance. She has proven to be a priceless inspiration to the Ballroom Dance community and an undeniable asset to the growing Wheelchair dance community of British Columbia. Her presence here, in Canada, is a must.

Should you have any questions please contact me without hesitation.

Sincerely yours,

Anya Klimova Preston                                                                             

AnyaDancing.com

BARDZO WYCZEKIWANY LIST

Friday, September 13th, 2013-09-13

To: whom it may concern

My name is Denis Tremblay. For over 35 years I have been specializing in teaching and coaching people from all ages in the field of Competitive International Style of ballroom dancing, or Dancesport. I am one of the leading experts worldwide in this field.

I have known Olesia Kornienko for more than two years. I have seen her train and perform in Wheelchair Dancing with her teacher Mr. Andy Wong who is the owner of the Grand Ballroom dance studio in Richmond, British Columbia, where I am operating.

I feel I am one of Olesia most appreciative fan. In my vision, Olesia is not "disabled" but "differently able". I truly feel she is a powerful source of inspiration for all dancers or humans. She is a Proof That no matter what your situation is you can follow your passion and enjoy life.

Her wheelchair dancing transpires joy of life, passion and love for music and expressing them self some true art form or sport. She always gets from spectators after her performance huge acclamations or standing ovations.

Wheelchair dancing is very popular in Europe with official structures recognized That Allows for a system of competition leading to the World Championships. However this form of art / sport is not very well known here in Canada.

These are Olesia's words: "I dance in ballroom dance competitions Promoting Which is a new sport in Canada - ballroom dancing in wheelchairs. Dance is a wonderful rehabilitation, and I would like to create a group of people in wheelchairs and to teach them ballroom dancing. This is my dream. '

I firmly believe That all in Canada could benefit from the presence of Miss Kornienko in our unique country. Either from being moved by her performances or her assistance with other citizens That are like herself, differently able.

Yours sincerely,

Denis Tremblay

BADANIA FIZJO

Vancouver 10.09.2013

Dzisiaj miałam wizytę u fizjoterapeuty. Darryl [jest mniej- więcej w moim wieku] i jego młoda asystentka, badali mój stan fizyczny. Kazali mi robić różne ćwiczenia i chodzić ze specjalnym balkonikiem. Okazało się, że matka asystentki Darryl'a też tańczy w studio Andy'ego :) Byli bardzo zaskoczeni moim bardzo dobrym stanem fizycznym, mimo dużej spastyczności i minimum rehabilitacji przez cale moje życie. Powiedziałam, że chciałabym zająć się handcyclingiem http://handcycling.ca/ Darryl powiedział, że skontaktują się z innymi działami w sprawie mojej rehabilitacji i balkonika. Wizytę u neurologa mam 13 w piątek, rano. Trzymajcie kciuki/módlcie się za mnie! Od opinii neurologa zależy sprawa naszego statusu w Kanadzie.

FLY OVER CANADA

Vancouver 09.09.2013

Wczoraj wieczorem byłam ze znajomym na NIESAMOWITYM show FLY OVER CANADA. Jest w Van od niedawna, było sporą inwestycją, ale już przyciąga dziesiątki tysięcy turystów. I nic dziwnego, bo wrażenia zapierają dech w piersiach. Wchodzi się jak do zwykłego kina. Dla wózkowiczów jest specjalny asystent, który prowadzi aż do sali. Jest też specjalne wejście i kilka wind. Więcej o tym tutaj http://www.flyovercanada.com/disabled-guests Zdrowi wchodzą schodami zwykłymi lub ruchomymi. Najpierw jest kilkuminutowy pokaz video na trójwymiarowym ekranie. Motywem przewodnim jest Indianin podróżujący po całej Kanadzie. Wspaniałe widoki i cała różnorodność tego ogromnego kraju. Potem idzie się na krótki video instruktaż o tym, jak się zachowywać podczas głównego show. Trzeba być Cały czas przypiętym pasem, [jak w samolocie,] rzeczy podręczne włożyć do specjalnego schowka pod każdym siedzeniem itp. i wreszcie wpuszczają... mnie ze znajomym wpuścili jako pierwszych. Sala jak zwykła kinowa, ale każdy rząd znajduje się jak gdyby w ogromnym metalowym kokonie. Fotele też metalowe, ale wygodne. Znajomy wziął mnie na ręce i przesadził na fotel i przypiął pasem. Asystentka powiedziała, że specjalnie wpuściła nas pierwszymi, żeby było wygodnie, powiedziała też, że resztę ''zagoni'' na górę, życzyła nam dobrej zabawy i wychodząc, zabrała mój wózek. A więc mieliśmy cały rząd dla siebie. Zgasło światło, a nasz ''kokon'' nagle się rozwarł i... Polecieliśmy z dużej wysokości i z olbrzymią prędkością prosto na taflę oceanu jeszcze chwila i się zanurzymy, ale sekundą później nasz ''samolot'' odbił się od wody, ochlapując nas najprawdziwszą słoną wodą i unosząc się coraz wyżej. Gdy szybowaliśmy nisko nad barwnymi lasami, czuliśmy prawdziwy słodko – gorzki zapach igliwia, [na ułamek sekundy przypomniałam sobie, że tak pachniała tundra w moim dzieciństwie] kiedy przelatywaliśmy nad stepami czuliśmy na ustach kurz, a nad łąkami aromat kwiatów i trawy. Od majestatu Niagary powiało chłodem. Nogami prawie dotknęliśmy tafli jeziora skutego lodem, na którym kilku chłopców grało w hokeja. Niemal Poczułam na rekach rozwiane grzywy pędzących mustangów, a kiedy zobaczyłam Góry Skaliste, krzyknęłam wyciągając ręce: JA CHCĘ TAM!!! Na koniec znaleźliśmy się między obłokami i gwieździstym niebem. Pokaz trwał tylko 7 minut, a chciało się, żeby nie kończył się przez wiele godzin.

Mam nadzieję, że kiedyś choć niektóre z tych Cudów zobaczę na żywo!

Tu więcej o FLY OVER CANADA

http://www.flyovercanada.com/index.html

http://muskokanewswatch.com/opensession/muskoka-marine-heritage-featured-in-fly-over-canada/

http://www.biv.com/article/20130312/BIV0106/303129947/canada-place-to-get-16-million-8216-4d-8217-tourist-attraction

http://www.youtube.com/watch?v=ooTjnZAgI5o